De Alan Knight kun Shahrzad Khayatian, 8 februaro 2019
Sankcioj mortigas. Kaj kiel plej multaj armiloj de moderna milito, ili mortigas indiscriminate kaj sen konscienco.
En la dekduo da jaroj inter la du Bush-militoj (Bush I, 1991 kaj Bush II, 2003), la sankcioj truditaj al Irako rezultigis pli ol duonan milionon da irakaj civilaj mortoj pro manko de taŭgaj medikamentoj kaj medicinaj provizoj. Madeleine Albright, usona ŝtata sekretario de 1997 - 2001 kaj avataro de usonaj valoroj, estis en ordo pri tio. En 1996, demandita de televida intervjuanto pri la mortoj de irakaj infanoj kaŭzitaj de la sankcioj, ŝi fame respondis: "Ĉi tio estas tre malfacila elekto, sed la prezo, ni opinias, ke la prezo indas."
Oni supozas, ke Mike Pompeo, la aktuala Sekretario de Trump kaj nerekte la nuna avataro de usonaj valoroj, ne trovis ĝin tiel malfacila. Sed tiam li verŝajne ne parolis aŭ aŭskultis al multaj iranaj civiluloj kiel Sara.
Sara estas 36-jaraĝa. Ŝi loĝas en Tabriz, en la malproksima nordo de Irano, pri 650 kilometroj de Teherán. Antaŭ naŭ jaroj ŝi naskis filon, Ali, ŝian unuan infanon. Ĝi ne daŭris longe por ŝi rimarki, ke ekzistas problemo. Ali Ali povis manĝi kaj gluti, sed baldaŭ li komencis vomi kaj perdi pezon. Ĝi estis tri monatoj antaŭ ol Ali estis konvene diagnozita. Sara timis, ke ŝi perdos lin antaŭ ol li havis tri monatojn. Eĉ nun ŝia tuta korpo ŝanceliĝas dum ŝi rakontas ŝian rakonton.
"Li eĉ ne povis movi sian manon; ĝi aspektis kiel li ne plu vivis. Post tri monatoj iu enkondukis nin al kuracisto. Tuj kiam ŝi renkontis Ali, ŝi sciis, ke ĝi estas Fizika Fiziko, genetika malordo kiu influas la pulmojn, pankreatojn kaj aliajn organojn. Ĝi estas progresema, genetika malsano, kiu kaŭzas konstantajn pulmonajn infektojn kaj limigas la kapablon spiri laŭlonge de la tempo. Ni ne estas malriĉaj, sed la medicino estis multekosta kaj ĝi venis el Germanio. Patrino kun infano kiel mia memoras ĉiun detalon pri la sankcioj. Kiam Ahmadinejad estis Prezidanto de Irano, kaj la UN-sankcioj estis postulitaj, aferoj fariĝis tre malfacilaj. Ĝi estis nova epoko en niaj vivoj kaj por la malsano de Ali. La piloloj, sen kiuj mi perdos mian filon, ĉesis esti senditaj al Irano. Mi pagis multan monon al malsamaj homoj kaj petis ilin kontrabli ĝin en Irano por ni. Mi kutimis iri al la limo de Irano dufoje monate aŭ kelkfoje pli por akiri la medicinon - kontraŭleĝe - por konservi mian filon viva. Sed ĉi tio ne daŭris longe. Post iom da tempo neniu helpus min kaj ne plu ekzistis medicino por Ali. Ni alportis lin al Teherán kaj li estis en la hospitalo dum tri monatoj. Mi staris tie rigardante mian infanon, sciante, ke ĉiu rigardo povus esti la lasta. Homoj diris, ke mi haltu batali kaj lasu lin ripozi en paco, sed mi estas patrino. Vi devas esti unu por kompreni. "
Kiam vi havas mukoviskozecon, via sistemo ne povas prilabori kloridon ĝuste. Sen klorido altiri akvon al la ĉeloj, muko en diversaj organoj fariĝas dika kaj glueca en la pulmoj. Muko ŝtopas la aerajn vojojn kaj kaptas ĝermojn, kaŭzante infektojn, inflamojn kaj spiran fiaskon. Kaj via tuta salo forlasas vian korpon, kiam vi ŝvitas. Sara ploras dum ŝi memoras la vizaĝon de Ali kovritan per salo dum li dormis.
"Finfine la registaro povis aĉeti iujn el la piloloj de Barato. Sed la kvalito estis tute malsama kaj lia korpo estis longa tempo por adaptiĝi. Novaj simptomoj komencis malkaŝi sin en tiu malforta malgranda korpo de lia. Ses jaroj! Ses tutan jarojn li ligis! Li ligis kaj ĵetis ĉion. Ni ofte vizitis Teherán kun Ali, kiuj ne povis spiri normale. Kiam Rouhani estis elektita Prezidanto [kaj la Komuna Komuna Plano de Ago (JCPOA) subskribis] denove estis medicino. Ni pensis, ke ni fine estus savitaj kaj ne plu estus problemoj por nia filo. Mi havis pli da espero por nia familio. Mi komencis labori por havi pli da mono por ke Ali povus vivi kiel normala infano kaj povus daŭrigi ĉe la lernejo. "
En ĉi tiu tempo Sara ankaŭ lernis pri pli progresinta traktado havebla en Usono.
"Mi pretas vendi ĉion, kion mi havis en mia vivo kaj preni mian knabon tie por scii, ke li vivos pli longe ol liaj fruaj dudek jaroj, kio estas, kion ĉiu kuracisto daŭras rakontante al ni. Sed tiam ĉi tiu nova prezidanto, kiu regas en Usono, diris, ke ne pli da irananoj estas permesataj en Usono. Ni estas irananoj. Ni ne havas alian alian pasporton. Kiu scias, kio okazos al mia Ali antaŭ ol nova prezidanto estos elektita. Nia feliĉo ne daŭris longe. "
Ŝi ridas maldolĉe kiam ŝi demandas pri la novaj sankcioj.
"Ni estas uzataj al ĝi. Sed la problemo estas la korpo de mia filo ne. Irano ne plu povas pagi la pilolojn, kiujn mia filo bezonas pro la bankaj sankcioj. Kaj kvankam iranaj laboratorioj nun produktas kelkajn pilolojn, ili estas evidente malsamaj. Mi ne volas paroli pri la malriĉa kvalito de la piloloj; mia malgranda Ali estis en la malsanulejo en la lastaj monatoj. Kaj la piloloj malfacilas trovi. Drugstoroj ricevas malgrandan oferton. Ĉiu drogejo ricevas unu pilolon-pakon. Almenaŭ tio estas kion ili diras al ni. Mi ne plu trovas la pilolojn en Tabriz. Mi alvokas ĉion, kion mi konas en Teherán kaj petas, ke ili iru kaj serĉu ĉiun drogon kaj aĉetu min tiom multe kiel ili povas, kio ne estas ĝuste por aliaj, kiuj havas la saman problemon. Estas tiel malfacile nomi aliajn kaj petegi ilin helpi teni vian infanon viva. Kelkaj ne plu respondas miajn alvokojn. Mi komprenas. Ne estas facile iri apotekon al apoteko kaj preĝi por ili helpi iun, ke ili nenion scias. Mia fratino vivas en Teherán, ŝi estas universitata studento. Ĉiu nun kaj tiam mi elspezas ĉion, kion mi havas en ŝia banka konto kaj ŝi serĉas ĉiujn farmaciojn de Teherujo. Kaj la prezo nun preskaŭ kvadrupiĝis. Ĉiu pako enhavas 10-pilolojn kaj ni bezonas 3-pakaĵojn por ĉiu monato. Kelkfoje eĉ pli. Ĝi dependas de Ali kaj kiel lia korpo reagas. La kuracistoj diras, ke kiam li pliiĝas, li bezonos pli altajn dozon de la kuracilo. Antaŭ ol la prezo estis multekosta, sed almenaŭ ni sciis, ke ili estas tie en la apoteko. Nun kun Trump eltiri el la interkonsento kaj la novaj sankcioj ĉio ŝanĝis. Mi ne scias kiom pli longe mi havos mian filon kun mi. La lastan fojon ni iris al Teherán por ke Ali estu enhospitaligita, li demandis sian kuraciston, se li mortos ĉi tiun fojon. Dum la kuracisto flustris bonajn aferojn en sia orelo pri vivo kaj la estonteco, ni povis vidi larmojn en la okuloj de Ali dum li flustris: "Pity". Mi ne povas ĉesi pensi pri mia filo mortanta antaŭ miaj okuloj. "
Sara montras sian fingron kun hezito al familio trans la halo.
"Tiu viro estas taksiisto. Lia knabineto havas malsanon rilatitan kun ŝia dorsa ŝnuro. Ŝia traktado estas tre multekosta. Ili ne havas monon. Ne estas kuracilo por ŝi post la sankcioj. La knabineto estas tiel dolora, ke mi ploros la tutan tempon. En la lastaj du jaroj ne estis unu fojo, ke ni venis al Teĥrano, ke ni ne vidis ilin ĉi tie en ĉi tiu hospitalo. "
La tagon post kiam ni parolis estis la naskiĝtago de Ali. Por Sara, la plej bona donaco estus medicino.
"Ĉu vi povas helpi ilin? Ĉu ili ne povas alporti medicinon por ĉi tiuj infanoj en doloro? Ĉu ni povas esperi, ke iu tago sentas, kion ni alfrontas kaj provas ŝanĝi nian situacion? "
La 22an de aŭgusto 2018, Speciala Raportanto de Unuiĝintaj Nacioj Idriss Jazairy priskribis la sankciojn kontraŭ Irano kiel "maljustaj kaj malutilaj. La reimponado de sankcioj kontraŭ Irano post la unuflanka retiro de Usono de la irana nuklea interkonsento, kiu estis unuanime adoptita de la Sekureca Konsilio kun la subteno de Usono mem, montras la nelegitimecon de ĉi tiu ago. " Laŭ Jazairy, "la timiga efiko" kaŭzita de la "ambigueco" de ĵus reestigitaj sankcioj kondukus al "silentaj mortoj en hospitaloj"
La usona administracio insistas, ke tio ne okazos, ĉar, kiel okazis en Irako, ekzistas oleo por homa komerca provizo. Sub ĝia unuflanke aroganta aŭtoritato, Usono permesis 8 el siaj klient-ŝtatoj, inkluzive de Hindujo, Sud-Koreio kaj Japanio, por daŭre aĉeti oleon de Irano. Tamen, la mono ne iros al Irano. Mike Pompeo, la aktuala ŝtatsekretario de Trump, klarigis en respondo al negativa artikolo en Newsweek, ke "cent procento de la enspezoj, kiujn Irano ricevas el la vendo de kruda petrolo, okazos en fremdaj kontoj kaj uzos Iranon nur por humanaj komerco aŭ duflanka komerco en ne-sankciaj varoj kaj servoj, "inkluzive de manĝaĵo kaj kuraciloj.
Oni demandas, ĉu sinjorino Albright, la kreinto de "malmolaj elektoj", informos, ke Pompeo la Liberiganto scias, ke post dekdu jaroj da sankcioj en Irako kaj centoj da miloj da mortoj, ankoraŭ ne estis reĝimoŝanĝo kaj ke la milito, kiu sekvis, estas ĝis ne pli ol dek ses jarojn poste.
