Atestanto de atestanto pri Kristnaska Parso de Frank Richards

"Ni kaj la germanoj renkontiĝis meze de nenieslando."

Frank Richards estis brita soldato, kiu spertis la "Kristnaskan Paŭzon". Ni aliĝas al lia rakonto dum Kristnaska mateno 1914:

“Dum kristnaska mateno ni fiksis tabulon kun 'Feliĉan Kristnaskon' sur ĝi. La malamiko kaptis similan. Taĉmentoj kelkfoje eliris por ripozi dum dudek kvar horoj - estis tago almenaŭ el la tranĉeo kaj iom malpezigis la monotonecon - kaj mia taĉmento eliris tiamaniere la antaŭan nokton, sed kelkaj el ni restis malantaŭe. por vidi, kio okazos. Du el niaj viroj tiam forĵetis sian ekipaĵon kaj saltis sur la parapeton kun la manoj super la kapoj. Du el la germanoj faris la samon kaj komencis marŝi supren laŭ la riverbordo, niaj du viroj renkontos ilin. Ili renkontiĝis kaj manpremis kaj tiam ni ĉiuj eliris el la tranĉeo.

Buffalo Bill [la komandanto de la kompanio] rapidis en la tranĉeon kaj klopodis malhelpi ĝin, sed li alvenis tro malfrue: la tuta Kompanio nun ekstaris, kaj ankaŭ la germanoj. Li devis akcepti la situacion, do baldaŭ ankaŭ li kaj la aliaj kompaniaj oficiroj elgrimpis. Ni kaj la germanoj renkontiĝis meze de nenieslando. Iliaj oficiroj ankaŭ nun estis ekstere. Niaj oficiroj interŝanĝis salutojn kun ili. Unu el la germanaj oficiroj diris, ke li deziras, ke li havu fotilon por fari foton, sed ili ne rajtas porti fotilojn. Niaj oficiroj ankaŭ ne estis.

Ni moke eniris la tutan tagon unu kun la alia. Ili estis saksoj kaj iuj el ili scipovis paroli la anglan. Laŭ ilia aspekto iliaj tranĉeoj estis en tiel malbona stato kiel nia. Unu el iliaj viroj, parolanta en la angla, menciis, ke li laboris en Brajtono de kelkaj jaroj kaj ke li estas laca kun ĉi tiu malbenita milito kaj ĝojos kiam ĝi finiĝos. Ni diris al li, ke li ne estas la sola, kiu satas ĝin. Ni ne permesis ilin en nia tranĉeo kaj ili ne permesis nin en la ilia.

La germana kompanio-komandanto demandis Buffalo Bill, ĉu li akceptos paron da bareloj da biero kaj certigis lin, ke ili ne ebriigos liajn virojn. Ili havis multe da ĝi en la bierfarejo. Li akceptis la oferton dankinde kaj paro el iliaj viroj rulis la barelojn kaj ni prenis ilin en nian tranĉeon. La germana oficiro resendis unu el siaj viroj al la tranĉeo, kiu aperis baldaŭ post portado de pleto kun boteloj kaj glasoj sur ĝi. Oficiroj de ambaŭ flankoj tintigis okulvitrojn kaj drinkis unu la sanon de la alia. Buffalo Bill donacis al ili prunan pudingon ĵus antaŭe. La oficiroj ekkomprenis, ke la neoficiala paŭzo finiĝos noktomeze. Vespere ni reiris al niaj respektivaj tranĉeoj.

Germanaj kaj britaj trupoj miksiĝas en Neniu Lando Kristnasko 1914

... La du bareloj da biero estis trinkitaj, kaj la germana oficiro pravis: se eble viro trinkus la du barelojn mem, li krevus antaŭ ol li ebriiĝus. Franca biero estis putraĵoj.

Beforeus antaŭ noktomezo ni ĉiuj elpensis ne komenci pafi antaŭ ol ili faris. Nokte ĉiam estis multe da pafado de ambaŭ flankoj se ne estis laborgrupoj aŭ patroloj eksteren. S-ro Richardson, juna oficiro, kiu ĵus aliĝis al la bataliono kaj nun estis taĉmentoficiro en mia kompanio, verkis poemon dum la nokto pri la brito kaj la Bosche-renkontiĝo en nenieslando dum Kristnasko, kiun li legis al ni . Kelkajn tagojn poste ĝi estis publikigita en la Tempoj or Matena Poŝto, Mi kredas.

Dum la tuta Boxing Day [la tagon post Kristnasko] ni neniam pafis, kaj ili samas, ĉiu flanko ŝajnis atendi la alian por ruliĝi la pilkon. Unu el iliaj viroj kriis en la angla kaj demandis, kiel ni ĝuis la bieron. Ni kriis malantaŭen kaj diris al li, ke ĝi estas tre malforta sed ke ni tre dankas ĝin. Ni parolis dum la tuta tago.

Ni estis trankviligitaj tiun vesperon vespere de bataliono de alia brigado. Ni forte miris, ĉar ni aŭdis nenian flustron dum ia tago. Ni rakontis al la viroj, kiuj faciligis nin, kiel ni pasigis la lastajn du tagojn kun la malamiko, kaj ili diris al ni, ke laŭ tio, kion ili diris al ili, la tutaj britaj trupoj en la linio, kun unu aŭ du esceptoj, eniris. kun la malamiko. Ili mem estis ekstere de batalo mem kvardek ok horojn post estado dudek ok tagoj en la frontliniaj tranĉeoj. Ili ankaŭ diris al ni, ke la francoj aŭdis, kiel ni pasigis kristnaskan tagon kaj diris ĉiajn aĉajn aferojn pri la brita armeo. "

referencoj:
Ĉi tiu ĉeestata raporto aperas en Richards, Frank, Old Soldiers Never Die (1933); Keegan, John, La Unua Mondmilito (1999); Simkins, Peter, 1-a Mondmilito, okcidenta fronto (1991).